1-6، قطعنامه پیرامون: تضمین حق آزادی بیان و آزادی رسانه های ...
1-1-6، لغو سانسور و ایجاد بیشترین امکانات، برای توسعه رسانه های ...
2-1-6، اقدام به سانسور اطلاعات و نظرات، شکلی از اعمال تبعیض، ...
3-1-6، الزام رسانه های عمومی ( دولتی کنونی )، احزاب سیاسی ...
4-1-6، توسل به سانسور، این ابزار سلطه گری رژیمهای ترور ...
5-1-6، ممنوعیت سانسور اطلاعات و نظرات در چهارچوب اصول اعلام شده ...
6-1-6، ممنوعیت سانسور اطلاعات و نظرات، در چهارچوب اصول ...
7-1-6، ممنوعیت برخورد دلبخواهی به اصول اعلام شده خود، ...
8-1-6، شرط مهم در انتخاب مدیران رسانه های عمومی ...
9-1-6، شرط تأسیس هر رسانه ای برای بخش خصوصی، ...
10-1-6، عدم برسمیت شناسی صلاحیت سیاسی- فرهنگی، ...
2-6، قطعنامه پیرامون: تدوین پیشنویس اولیه قوانین مربوط به کارکنان ...
3-6، قطعنامه پیرامون: حق تأسیس روزنامه، دایر کردن کانالهای تلویزیونی ...
1-3-6، ارائه کمکهای دولتی به هر رسانه ای، که به نحوی ...
4-6، قطعنامه پیرامون: کمکهای دولتی و بکارگیری تواناییهای ...
5-6، قطعنامه پیرامون: تشویق هنرمندان و نویسنده گان به انتخاب ...
1-5-6، تشویق هنرمندان و نویسنده گان به عجین ساختن محتوای ...
6-6، قطعنامه پیرامون: توسعه وسیع استفاده از اینترنت و تبدیل آن ...
7-6، قطعنامه پیرامون: همکاری تنگاتنگ ارگانهای دولتی، ...
8-6، قطعنامه پیرامون: عمومیت بخشیدن به فرهنگ مطالعه، ...
9-6، قطعنامه پیرامون: تأسیس هر چه بیشتر کتابخانه های عمومی ...
10-6، قطعنامه پیرامون: ترویج خلاقیتهای فرهنگی- هنری در مدارس، ...
11-6، قطعنامه پیرامون: ممنوعیت تبلیغات نژادپرستانه، ناسیونالیستی ..
12-6، قطعنامه پیرامون: ممنوعیت تبلیغات و اشارات تحقیرآمیز ...
1-6، قطعنامه پیرامون: تضمین حق آزادی بیان و آزادی رسانه های گروهی.
1-1-6، لغو سانسور و ایجاد بیشترین امکانات، برای توسعه رسانه های همگانی.
2-1-6، اقدام به سانسور اطلاعات و نظرات، شکلی از اعمال تبعیض، نقض برابر حقوقی شهروندان، خصومت ورزی با توسعه سیاسی- فرهنگی کشور، و ضدیت با تکامل اقتصادی- اجتماعی جامعه، محسوب میگردد.
3-1-6، الزام رسانه های عمومی( دولتی کنونی )، احزاب سیاسی و یا متعلق به افراد و بخش خصوصی، به درج دائم خط و مشی و چهارچوب رسمی مواضع خود، برای انعکاس اخبار و نظرات؛ چهارچوب اعلام شده یک رسانه، باید برای همگان و بساده گی، قابل تشخیص باشد.
4-1-6، توسل به سانسور، این ابزار سلطه گری رژیمهای ترور در ایران، برخلاف چهارچوب اعلام شده یک رسانه، جرم محسوب شده، با مجازات پاسخ خواهد گرفت.
5-1-6، ممنوعیت سانسور اطلاعات و نظرات، در چهارچوب اصول اعلام شده، در رسانه های عمومی ( دولتی کنونی )؛ حق شهروندان به کسب کاملترین اطلاعات از همه امور و رویدادهای اجتماعی، از رسانه های عمومی.
6-1-6، ممنوعیت سانسور اطلاعات و نظرات، در چهارچوب اصول اعلام شده رسانه های بخش خصوصی، رسانه های مؤسسات اجتماعی و یا احزاب سیاسی.
7-1-6، ممنوعیت برخورد دلبخواهی به اصول اعلام شده خود، از سوی یک رسانه؛ حق شهروندان به شکایت قانونی، به هر مورد نقض این چهارچوب از سوی رسانه ها.
8-1-6، شرط مهم در انتخاب مدیران رسانه های عمومی ( دولتی کنونی )، میزان پایبندی آنها به امر گسترش اطلاعات و نظرات، و مرزبندی آنها با سیاست سانسور در رسانه های عمومی، متعلق به افراد، مؤسسات و احزاب سیاسی است. از این طریق، تبدیل رسانه های عمومی ( دولتی کنونی )، به الگویی از بکارگیری دموکراتیک ابزارهای رشد آگاهی، و ایجاد بیشترین امکان برای توسعه اقتصادی- اجتماعی.
9-1-6، شرط تأسیس هر رسانه ای برای بخش خصوصی، احزاب و افراد، ارائه تعهد و تضمین کافی و اثبات صلاحیت سیاسی- اخلاقی، مبنی بر خودداری از سانسور اطلاعات و نظرات، در چهارچوب اصول اعلام شده هر رسانه.
10-1-6، عدم برسمیت شناسی صلاحیت سیاسی- فرهنگی، بمنظور کسب مشاغل دولتی برای افرادی که در موقعیت سیاستگذاری و اجرایی در یک رسانه و یا حزب سیاسی، به روش ارتجاعی سانسور و تبعیض و نقض اصل برابر حقوقی شهروندان، متوسل شده اند.
-----------------------------------------------------
2-6، قطعنامه پیرامون: تدوین پیشنویس اولیه قوانین مربوط به کارکنان فکری، از طریق سازمانهای صنفی خود، بمنظور ارائه به پارلمان و دولت.
------------------------------------------------------
3-6، قطعنامه پیرامون: حق تأسیس روزنامه، دایر کردن کانالهای تلویزیونی و فرستنده های رادیویی برای همه شهروندان، با اهداف صنفی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی، ورزشی و یا شخصی- تفریحی.
1-3-6، ارائه کمکهای دولتی به هر رسانه ای، که به نحوی در توسعه سیاسی- فرهنگی و علمی – اقتصادی، در دامن زدن به فضای فکر، یادگیری و کار مولد، و تحکیم پایه های دموکراسی، نقشی مثبت ایفا نماید.
---------------------------------------------------------
4-6، قطعنامه پیرامون: کمکهای دولتی و بکارگیری تواناییهای روشنفکران و فعالین سیاسی برای تأسیس سریع روزنامه ها، نشریات کارگاهی، محلی و سالنهای نمایش و سخنرانی در شهرهای کوچک و روستاهای کشور، با هدف تعمیم و تبلیغ ارزشهای دموکراتیک، و تسهیل توسعه اقتصادی سریع این مناطق.
---------------------------------------------------------
5-6، قطعنامه پیرامون: تشویق هنرمندان و نویسنده گان، به انتخاب موضوعات کار خود از شرایط جامعه وجهان کنونی، و گسستن از ادبیات، الگوها، سمبلها، عادات و روحیات دورانهای سپری شده.
1-5-6، تشویق هنرمندان و نویسنده گان، به عجین ساختن محتوای خلاقیتهای خود به کند و کاو در روحیات و عادات شهروندان جامعه، از این طریق، شناخت هر چه بیشتر عوارض منفی سلطه رژیمهای ترور در ایران.
----------------------------------------------------------
6-6، قطعنامه پیرامون: توسعه وسیع استفاده از اینترنت و تبدیل آن به یک وسیله ارتباطی توده ای؛ تعیین حدود و مرزهای رعایت مسائل اخلاقی، از طریق سازمانهای توده ای، نهادهای نویسنده گان، هنرمندان و مؤسسات غیر دولتی ذینفع.
---------------------------------------------------------
7-6، قطعنامه پیرامون: همکاری تنگاتنگ ارگانهای دولتی، با نهادهای کارکنان فکری، نظیر کانون نویسنده گان، انجمن روزنامه نگاران، نویسنده گان در محیط اینترنت و کارکنان مؤسسات رادیو و تلویزیون، و نهادهای صنفی کارشناسان، دانشگاهیان و پژوهشگران.
---------------------------------------------------------
8-6، قطعنامه پیرامون: عمومیت بخشیدن به فرهنگ مطالعه، و تشویق آن در مدارس، دانشگاهها و مراکز کار آموزی؛ تبدیل مطالعه و افزایش توانایی جذب تولیدات فرهنگی به یک ماده تحصیلی، در مراکز آموزشی کشور.
---------------------------------------------------------
9-6، قطعنامه پیرامون: تأسیس هر چه بیشتر کتابخانه های عمومی و مراکز نمایشهای هنری؛ دامن زدن به روحیه خلاقیتهای فرهنگی و گسترش نمایشگاههای کتاب، مطبوعات، فیلم و تأتر در شهرها و روستاهای کشور.
---------------------------------------------------------
10-6، قطعنامه پیرامون: ترویج خلاقیتهای فرهنگی- هنری در مدارس، با هدف شناخت و گسترش تواناییهای فکری دانش آموزان، و تربیت آگاهانه نسل بعدی روشنفکران و هنرمندان جامعه.
-----------------------------------------------------
11-6، قطعنامه پیرامون: ممنوعیت تبلیغات نژادپرستانه، ناسیونالیسم قومی و مروج تبعیض میان شهروندان؛ جامعه ایران طی صد سال اخیر سلطه رژیمهای جنایتکار، تحت شرایط تبلیغ فرهنگ ناسیونالیسم قومی " آریایی"، ناسیونالیسم قومی عربستان عهد بدویت( اسلامی) و اخیراً نیز عرض اندام محلی گرایی قومی افراطی، قرار داشته است. پایه مهم نظام آموزشی و توسعه فرهنگی کشور، مقابله با این پدیده های ضد دموکراتیک، و بازسازی فرهنگی جامعه، بر اساس درک و جذب ارزشهای مدرن و دموکراتیک- شورایی است.
-----------------------------------------------
12-6، قطعنامه پیرامون: ممنوعیت تبلیغات و اشارات تحقیرآمیز در رسانه های همگانی، بدلایل وابستگی به جنسیت و گرایش جنسی معین؛ گروهبندی شهروندی( زبانی- محلی- مذهبی)؛ وابستگی به روستا و سنتهای محلی؛ نوع تغذیه و پوشش خاص؛ ممنوعیت تحقیر مردم در رسانه ها و محیط هنر و ادبیات، بدلیل وجود آسیبهای جسمی، ذهنی، بیماری، فقر مالی و موقعیت شغلی ساده، بیکاری، تفاوتهای ظاهری، عنوان فردی، خانواده گی، عنوان محل تولد، شهر، کشور و نظایر آن؛ ممنوعیت بکارگیری عناوین تبعیض آمیز در رسانه های گروهی، کتب آموزشی و اسناد دولتی.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر